Δύο στα δύο.

- ...και τελικά; 

- έλα μωρέ. Όπου βγει. 

- ναι αλλά...

- δεν έχει αλλά. 

- ...μα...

- Ούτε μα έχει. Τι δεν καταλαβαίνεις;

- ναι εντάξει... 

- Φούλαρα. 

- Υπέροχα τότε.

- Έτσι. 

- Δε γίνεται κι αλλιώς. 

- Μη ρωτήσεις που. 

- Δεν είχα σκοπό ούτως ή άλλως. 

- Να αλλάξω; 

- Όχι, ωραίο είναι. Νομίζω θα βρέξει...

- Ε και;

- Σωστό κι αυτό. 

- Σίγουρα; 

- Για κανένα λόγο σίγουρα. 

- Ανακουφίζομαι λιγάκι. Πήγαινέ το πίσω, μου άρεσε αυτό!

- Ό,τι πεις, δε χαλάω χατίρι. 

- Υπέροχα.

- Δύο στα δύο. 

- Είναι που έχω και ασίστ.