"Αγαπώ ένα αγόρι που αγαπά τον ουρανό και τα αστέρια και το φεγγάρι και τους πλανήτες και τα νεφελώματα και τις μαύρες τρύπες όσο τρομακτικές κι αν είναι και μιλάει με λέξεις καμιά φορά που δεν καταλαβαίνω. Είμαστε ατυχήματα έτοιμα να συμβούν. Ή σχεδόν έτοιμα. Και αν βρεθούμε δεν θα γυρίσουμε ξανά πίσω. Μένει να βρεθούμε. Και είναι πολλά τα χιλιόμετρα για να βρούμε το που μένει η ευτυχία. Και αν το ρωτούσα θα μου το 'λεγε σε έτη φωτός. Και θα μου φαινόταν ίσως πολύ. Μπορεί να μου φαινόταν και λίγο. Μετά θα λέγαμε 'καληνύχτα'. Και μες τον ύπνο του θα του έφερνα αστέρια και θα τα έριχνα για χάρη του, για να κάνει ευχές."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου